De eerste keer dat ik rauwe oesters probeerde, was in een club op het strand. Toen ik het bord met daarop zes voortreffelijke schelpdieren voor mij op tafel kreeg, keek ik naar mijn partner in de hoop dat zij zou weten hoe ze ze moest eten. Ze deed niks. We keken naar de anderen die om ons heen zaten en hun oesters opslurpten en ik probeerde hen gewoon na te doen. Hoewel we ons best deden, leek het eigenlijk nergens op.
Sindsdien ben ik al bij vele chique diners getuige geweest van veel ongemakkelijke momenten waarop de oesters worden geserveerd en ik me afvraag: bestaat er zoiets als een etiquette voor het eten van oesters? In dit artikel bespreek ik wat ik heb geleerd over de beste (en de slechtste) manieren om deze lekkernij te eten.
Wat is de juiste manier om een oester te eten?
Ontspan je. Er is geen goede manier om een oester te eten. Pak de kleine vork en verplaats de oester een beetje in zijn met vloeistof gevulde halve schaal om ervoor te zorgen dat hij loskomt. Leg je vork dan neer, pak de schaal dan op en slurp de oester vanaf het brede uiteinde naar beneden – het is op die manier aerodynamischer. Kauw een of twee keer op de oester voordat je hem doorslikt. Het is eigenlijk de bedoeling dat je de oester in je keel laat glijden zonder erin te bijten. Maar zie een oester als een druif: als je niet een paar keer op de druif kauwt, krijg je niet de volledige smaak.
Oesters kunnen worden geserveerd met citroen, een cocktailsaus, een mignonette van rode wijnazijn en sjalotten maar het is aan jou of je dit lekkere pareltje wilt garneren. (Puristen doen dat liever niet.)
Hoe weet je of je een goede oester hebt gekregen?
Je wilt veel zeewater zien en de oester zelf moet ondoorzichtig zijn. Als de oester doorzichtig is, betekent dit dat het tijdens het groeien niet genoeg voedsel kreeg. Oesters zijn er in verschillende maten. Of je nu van grote of kleine oesters houdt, is iets persoonlijks, maar de oester moet er in de schaal vol uitzien en niet te dun zijn of te zout smaken. En een slechte oester zal raar ruiken, nou ja, eigenlijk gewoon stinken.
Het feit dat een restaurant de reputatie heeft om goede oesters te serveren, betekent niet noodzakelijkerwijs dat het ook de beste kwaliteit is. Het komt er echt op aan om het oog van de ober te vertrouwen die ze op ijs legt. Als je denkt dat de oester niet goed is, stuur hem dan terug naar de keuken.
Sommige mensen keren de schalen in het ijs om nadat ze hun oesters hebben gegeten. Is dit nodig?
Nee. Je kunt ze omdraaien als je wilt, maar dat hoeft niet. (Sommige mensen laten de ober zo weten dat je klaar bent.)
Als je wilt klinken alsof je verstand hebt over dit onderwerp welke woorden moet je dan gebruiken om oesters te beschrijven?
Smaakwoorden: zout, zoet, boterachtig, koperachtig, zoutachtig en metaalachtig. Textuur woorden: stevig, taai, kleverig, zacht. Voor de grootte is er geen goede omschrijving.
Als er een brede selectie oesters op het menu staat en je weet niet wat je moet bestellen, wat moet je dan doen?
Begin aan je ober de smaken en de texturen die je lekker vindt (of denkt te willen) uit te leggen. Het is normaal als je het niet weet. De soorten oesters zijn ook moeilijk te onthouden. Traditioneel worden oesters vernoemd naar de baai of de locatie waar ze worden gekweekt omdat de oesters de kenmerken van dat water overnemen.
Ken ook het verschil tussen oesters van de oost- en de westkust: kleine oesters van de oostkust zijn milder, pekeliger en zouter, terwijl de variΓ«teit aan de westkust romiger en zoeter is.
Als je weet wat voor soort oesters je lekker vindt, moet je die soort dan altijd bestellen?
Nee. Als je van Kumamoto oesters houdt, is het over het algemeen beter om te zeggen: “Ik houd van Kumamoto oesters maar wat heb je vandaag op de kaart staan?” Dat de variΓ«teit die je lekker vindt op het menu staat, betekent niet dat dit ook de beste partij oesters is, die het restaurant die dag te bieden heeft.
Kan iedereen zich oesters veroorloven?
Als je geen groot budget hebt, bereid ze dan thuis! In sommige supermarkten kost een half dozijn oesters minder dan β¬8. Hoe je ze goed moet bereiden, is weer een heel ander verhaalβ¦