Als tieners en jongvolwassenen worstelen we met “onszelf vinden”. Op middelbare leeftijd komen we vaak op deze vragen terug. Het is zowel normaal als essentieel om naar zelfbegrip te zoeken. Om onszelf te accepteren en een gevoel van verbondenheid te krijgen, moeten we begrijpen wie we zijn. Een sterk gevoel van eigenwaarde helpt ons door het leven te navigeren en geeft betekenis aan onze ervaringen. Zonder dat voelen we ons “verloren”.
Waarom ervaren we verlies van identiteit?
1. We stellen de behoeften van alle anderen boven die van onszelf. Als we ons op anderen richten en onszelf verwaarlozen, slagen we er niet in onszelf en onze behoeften te herkennen en te waarderen. We minimaliseren wie we zijn en wat we nodig hebben.
2. We zijn losgekoppeld van onze gedachten en gevoelens. We houden onszelf gewoonlijk zo afgeleid en verdoofd met alcohol, eten en elektronica dat we belangrijke informatie missen over wie we zijn. Hoe vaak grijp jij naar je telefoon of een snack als je je ook maar een beetje ongemakkelijk voelt? Deze dingen weerhouden ons ervan onszelf te kennen, omdat we onszelf niet toestaan nieuwsgierig te zijn en ons af te vragen hoe we ons werkelijk voelen.
3. We ervaren levensovergangen en veranderingen in onze rollen. Ervaringen als een scheiding, pensionering, baanverlies, de dood van een geliefde of andere traumatische gebeurtenissen kunnen er ook toe leiden dat we ons gevoel van eigenwaarde verliezen, vooral de delen die met onze rollen te maken hebben.
4. We voelen ons beschaamd en onwaardig, en daardoor begraven we delen van onszelf. We kregen te horen dat we slecht, vreemd, lelijk, dom of onwaardig zijn. We werden bekritiseerd of geplaagd. Misschien speelde je als kind graag schaak, maar werd je verteld dat het niet cool is om lid te worden van de schaakclub. Dus stopte je ermee. Of misschien werd je beschaamd om je seksuele geaardheid en probeerde je die te ontkennen. Ons wordt verteld dat we in een bepaalde vorm moeten passen om erbij te horen. Dus proppen we ons vierkante zelf in ronde gaten en proberen iets te zijn wat we niet zijn. Na jaren van dit doen verliezen we uit het oog wie we werkelijk zijn.
Ik heb een aantal vragen en geheugensteuntjes gemaakt die je zullen helpen jezelf te herontdekken.
Vragen om je te helpen jezelf beter te leren kennen:
- Wat zijn mijn sterke punten?
- Wat zijn mijn doelen op korte termijn? Doelen op lange termijn?
- Wie zijn voor mij het belangrijkst? Wie zijn mijn ondersteunende mensen?
- Waar schaam ik me voor?
- Wat doe ik graag voor mijn plezier?
- In welke nieuwe activiteiten ben ik geΓ―nteresseerd of bereid die te proberen?
- Waar maak ik me zorgen over?
- Wat zijn mijn waarden? Waar geloof ik in? (denk aan politiek, religie, sociale kwesties)
- Als ik één wens zou mogen hebben, zou het ___________ zijn.
- Waar voel ik me het veiligst?
- Wat of wie geeft mij troost?
- Als ik niet bang zou zijn, dan zou ik ___________
- Wat is mijn meest trotse prestatie?
- Wat is mijn grootste mislukking?
- Ben ik een nachtbraker of een vroege vogel? Hoe kan ik mijn leven zo inrichten dat het beter bij dit deel van mijn natuur past?
- Wat vind ik leuk aan mijn werk? Wat bevalt me niet?
- Wat vertelt mijn innerlijke criticus me?
- Wat doe ik om mezelf mededogen en zelfzorg te tonen?
- Ben ik introvert of extravert? Krijg ik energie als ik bij anderen ben of als ik alleen ben?
- Waar ben ik gepassioneerd over?
- Wat is mijn gelukkigste herinnering?
- Wat vertellen mijn dromen over mij?
- Wat is mijn favoriete boek? Film? Band? Eten? Kleur? Dier?
- Waar ben ik dankbaar voor?
- Als ik me down voel, hou ik van ___________________
- Ik weet dat ik gestrest ben als ik ______________________
Ik heb je een heleboel vragen gegeven. Ik stel voor slechts één of twee per dag te beantwoorden, zodat je ze diepgaand kunt onderzoeken. Werk in je eigen tempo. Misschien is één per week realistischer voor je. Er is geen oordeel en dit is geen race.
Jezelf herontdekken is een proces. Het zal denken, praten, schrijven en doen vergen.
Ik wens je veel succes op je reis.